به نقل از «شبستان»

امام حسن عسکری علیه السلام، حلقه پیدا و پنهان امامت

تاریخ انتشار: ۲۵ آذر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۹۷۷۱۰۴

با وجود فشارها و کنترل هاي شديد و بي وقفه عباسيان، امام حسن عسکري(ع) اقدامات موثر درجهت حفظ اسلام انجام دادند که آماده سازي شيعيان براي رويارويي با دوران غيبت امام عصر(عج) در حقيقت از مهمترين اقدامات اساسي و حساس این امام بزرگوار شمرده مي شود.

خبرگزاری شبستان- آرزو یوسفی؛ روز جمعه هشتم ربیع الثانی سال 232 هجری قمری بود که شهر مدینه به میلاد نور عسكری علیه السلام روشن گردید" حُدَیثه" و در تعابیری دیگر، "سوسن" یا "سلیل"، پس از افتخار همسری امام هادی(ع)، به فضیلتی دیگر دست یافت و معصوم سیزدهم امام عسکری(ع) از ایشان متولد گردید و پیوند مبارك زندگی آن حضرت را، صفایی دیگر بخشید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

* نگاهی به زندگانی یازدهمین نور امامت

 

روز جمعه هشتم ربیع الثانی سال 232 هجری قمری بود که شهر مدینه به میلاد نور عسكری(ع) روشن گردید" حُدَیثه" و در تعابیری دیگر، "سوسن" یا "سلیل"، پس از افتخار همسری امام هادی(ع)، به فضیلتی دیگر دست یافت و معصوم سیزدهم امام عسکری(ع) از ایشان متولد گردید و پیوند مبارك زندگی آن حضرت را، صفایی دیگر بخشید.

 

نام ایشان به یاد امام حسن مجتبی(ع) "حسن"  و كنیه اش را "ابومحمد "نامیدند. ایشان تا چهار سال و چند ماهگی از عمر شریفشان را در مدینه به سر بردند و تا بیست و سه سالگی، در جوار پدر بزرگوارشان در سامرا زندگی کردند و 6 سال نیز در مقام امامت و پیشوایی بودند.

 

مولود پاكیزه ای كه خانه امام هادی(ع) را روشن کرد، دارای چهره ای زیبا و جاذبه ای فوق العاده بود و کسانی که ایشان را دیده بودند، بر زیبایی و هیبت ایشان اعتراف نموده اند. هیبَت و خوش سیمایی آن حضرت چنان بود که افراد را تحت سیطره و جذبه خویش قرار  می داد و جلالت و مهابت آن امام همام، دل ها را در مقابل نورانیت و چهره ملكوتی خویش خاضع و انسا ن ها و حتی مخالفان را به تكریم و نكوداشت، وا می داشت.

 

به گفته تاریخ، وقتی آن حضرت را نزد "علی ابن نارْمَش" که فردی ناصبی و دشمن اهل بیت و آل علی(ع) بود، زندانی كردند، درباریان به وی سفارش كردند كه بر حضرت سخت بگیرد، ولی هنوز یك روز از زندانی شدن امام (ع) نگذشته بود که "ابن نارمش" چنان شد كه از عظمت و جلالت امام، سر بلند نمی کرد و در ردیف شیعیان آن حضرت قرار گرفت.

 

* فشارها و مشکلات دوران امامت

 

امام (ع) در 6 سال امامتشان سختی های فراوانی متحمل گردید و خلفای ظالم، برای جلوگیری از نفوذ معنوی حضرت، بیشترین فشارها را بر حضرت و شیعیان وارد می ساختند و فرصت هرگونه تحرک و اقدامی را از آنان گرفته بودند. به گونه ای که حضرت به یكی از غلامان خود بنام "داود بن اسود"، فرمود: اگر شنیدی كسی به ما ناسزا می گوید، راه خود را بگیر و برو و با او مشاجره نكن، زیرا ما در شهر و دیار بدی به سر می بریم. تو فقط كار خود را بكن و بدان که گزارش كارهایت به ما می رسد.

 

با وجود همه فشارها، كنترل ها و مراقبت هاى  بی وقفه حكومت عباسى، امام عسكرى(ع) یك سلسله فعالیت هاى سیاسى، اجتماعى وعلمى در جهت حفظ اسلام و مبارزه با افكار ضداسلامى انجام دادند كه میتوان آنها را بدین گونه خلاصه كرد:

1. كوشش هاى علمى در دفاع از آیین اسلام و ردّ اشكال ها و شبهات مخالفان و نیز تبیین اندیشه صحیح اسلامى

2. ایجاد شبكه ارتباطى با شیعیان مناطق مختلف از طریق نمایندگان واعزام پیك ها و ارسال پیام ها

3. فعالیت هاى سرّى سیاسى، به رغم تمامى كنترل ها و مراقبت هاى حكومت عباسى

4. حمایت و پشتیبانى مالى از شیعیان، به ویژه یاران خاص خود

5. تقویت و توجیه سیاسى رجال و عناصر مهم شیعه در برابر مشكلات

6. استفاده گسترده از آ گاهى غیبى براى جلب منكران امامت و دلگرمى شیعیان

7. آماده سازى شیعیان براى دوران غیبت فرزند خود امام دوازدهم

 

* نماز؛ تجلی دینداری

امام حسن عسگری(ع) می فرمایند: " نماز"، بارزترین جلوه بندگی حق تعالی است که افزون بر ده ها آیه از قرآن کریم، روایات بسیاری بر آن تأکید نموده، آثار و برکات، شرایط اقامه آن، آداب، اسرار و دیگر مطالب مرتبط، از لسان مبارک ائمه طاهرین(ع) بیان شده است.

 

* شیوه نماز امام عسکری

 

حضرت عسكری(ع) در سخن و عمل، بر جایگاه ممتاز و ویژه نماز پافشاری می نمودند و هیچ چیز مانع اقامه نماز در وقت آن نمی گردید.

 

یكی از یاران نزدیك و مورد اطمینان امام حسن عسكری(ع) به نام"ابوهاشم جعفری "  می گوید: روزی به حضور حضرت عسكری(ع) داخل شدم و مشاهده كردم آن حضرت مشغول نوشتن است. در همین موقع وقت نماز داخل شد، آن بزرگوار از كار نویسندگی دست كشیده و برای اقامه نماز به پا خواست. من با شگفتی تمام دیدم كه قلم بر روی كاغذ همچنان حركت می كرد و می نوشت تا اینكه كار كتابت كاغذ به پایان رسید، من به شكرانه این كرامت به سجده افتادم و امام از نماز برگشته و قلم را بدست گرفته و به مردم اجازه ورود داد.

 

آن حضرت با اشاره به درجات اهل نماز، فرمودند: "زمانی كه بنده به سوی جایگاه نمازش می رود تا نماز را اقامه نماید، خدای عزوجل به ملائك هاش  می فرماید: آیا بنده مرا نمی بینید كه چگونه از همه خلائق بریده و به سوی من آمده است، در حالی كه به رحمت و جود و رافت من امیدوار است؟ شما را شاهد می گیرم كه رحمت و كرامت خود را مخصوص او گردانیدم".

 

* آماده سازی شیعیان برای دوران غیبت امام دوازدهم

 

آماده سازی مردم برای غیبت امام زمان(عج) به گونه ای است که روایات غیبت امام دوازدهم و نیز نشانه های ظهور و وظایف شیعیان و نیزلزوم صبر و تلاش برای ظهور و ثواب انتظار فرج، به تدریج و در همه عصرها از پیامبر خاتم(ص) تا دیگر پیشوایان نقل شده و ضمن آگاهی بخشی به وجود چنین شخصی، آنان را برای دوران غیبت مهیا می ساختند.

 

شاید یکی از دلایل اصلی انتخاب این روش آن است كه پنهان شدن پیشوا و رهبر هر جمعیت، یك حادثه غی رطبیعی و نامأنوس است و باور كردن آن و نیز تحمل مشكلات ناشی از آن، برای مردم دشوار است؛ از این رو پیامبر و امامان پیشین، به تدریج مردم را با این موضوع آشنا ساخته، افكار را برای پذیرش آن آماده می كردند.

 

این تلاش، درعصر امام هادی و عسکری(ع) به صورت جدی تری به چشم می خورد، چنان كه امام هادی(ع) بعضی از كارها را به وسیله نمایندگان انجام می داد و خود كمتر با افراد تماس می گرفت.این امر در زمان امام عسكری(ع)، جلوه  بیشتری یافت و ایشان ضمن تأكید بر تولد حضرت مهدی(ع)، او را فقط به شیعیان خاص و بسیار نزدیك نشان میداد.

 

از سوی دیگر، تماس مستقیم شیعیان با خود آن حضرت نیز روز به روز محدودتر و كمترمی شد، به گونه ای كه حتی در شهر سامرا از طریق نامه یا به وسیله  نمایندگان خویش، به مردم پاسخ  می داد.

 

 بدین ترتیب، آنان را برای پذیرش اوضاع و شرایط عصر غیبت و ارتباط غیر مستقیم با امام آماده می ساخت، این همان روشی است كه امام دوازدهم(عج) در زمان غیبت صغرا در پیش گرفت و به تدریج شیعیان را برای دوران غیبت كبرا آماده ساخت.

 

 

 

پایان پیام/140

منبع: شبستان

کلیدواژه: بیرجند ایران آران و بیدگل خراسان جنوبي استان بوشهر اردبیل کانون های فرهنگی هنری مساجد نماز جمعه خراسان جنوبی بجنورد خراسان شمالی میلاد امام حسن عسگری ع

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۹۷۷۱۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

خنثی‌سازی فتنه مدعیان دروغین مهدویت توسط امام صادق (ع)

امام صادق علیه‌السلام ضمن آنکه بحث و درس‌هایی در زمینه‌های مختلف علمی، معرفتی، فقهی و فلسفی با شاگردان خویش داشتند، فصل جداگانه‌ای را به صورت مستقیم به موضوع مهدویت اختصاص دادند تا از فتنه‌ای عظیم جلوگیری کنند. - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، عصر امام صادق علیه‌السلام یکی از پر تنش‌ترین و پر هیاهوترین دوران تاریخ اسلام محسوب می‌شود. وجود مکاتب مختلف فکری، تنش‌های سیاسی بین حکام بنی امیه و بنی العباس، و همچنین محصوریت و مظلومیت شیعیان به دلیل بروز اختناقات سیاسی ـ امنیتی بخشی از مسائل مربوط به آن دوران است.

در این بین آنچه که سبب بروز رخنه و فتنه‌ای عمیق برای ضربه زدن به جریان تمدنی دین مبین اسلام بود، رویش مدعیان دروغین مهدویت بود که اتفاقاً از دل جریان عباسیان بر آمد؛ زیرا آنها برای مشروعیت‌‌بخشی به خلافت خود و جلب رأی عمومی، دست به جعل و تحریف روایات زدند و بر خلاف روایات صحیحی که نسل مهدی(عج) را به پیامبر اکرم و امیرالمؤمنین می‌رسانند، روایاتی جعل کردند که امام زمان عجل الله تعالی فرجه را از نسل عباس، عموی پیامبر معرفی می‎کرد، از جمله این روایات، حدیث خُزاعی است که گفت المَهدیُّ مِن وُلدِ العَباس؛ مهدی از فرزند عباس است.

افزون بر اینکه فضای فکری و جوّ قالب بر مردم در سال‌های پایانی حکومت بنی‌امیه به قدری ملتهب و مناسب قیام بود که افراد مختلف به امید رهایی از حکومت ظالمانه و غاصبانه بنی‌امیه دست به قیام‎های متعددی زدند که در این بین موضوع جانشینی یکی از خاندان رسول خدا به عنوان مهدی (عج) از جایگاه ویژه‌‏ای برخوردار بود؛ از مهم‌ترین این قیام‌ها می‌‏توان به قیام زید بن علی، قیام معاویه طالبی، قیام خراسانیان و قیام نفس زکیه اشاره کرد.

تعمیق باورهای مهدویت و مبارزه با مدعیان دروغین در سیره امام صادق(ع)

در چنین شرایطی است که امام صادق علیه‌السلام ضمن آنکه بحث و درس‌هایی در زمینه‌های مختلف علمی، معرفتی، فقهی و فلسفی با شاگردان خویش داشتند، فصل جداگانه‌ای را به صورت مستقیم به موضوع مهدویت اختصاص دادند. در این راستا احادیث متعددی را درباره موضوع مهدویت بیان فرمود تا از تحریف واقعیت جلوگیری شود. از یک سو به بیان شکل و شمایل و نام امام زمان و انتساب ایشان به خاندان رسول خدا صلی الله علیه و آله می‌پرداختند تا مهدی واقعی از مهدی دروغین شناخته شود و از دیگر سو به زمان ولادت آن حضرت در آینده اشاره می‌کردند تا جایگاه مدعیان دروغین مهدویت را متزلزل کنند و از طرفی، به تبیین عصر غیبت و دوران آخرالزمان می‌پرداختند تا نشان دهند هنوز زمان زیادی تا ظهور آن دوران باقی مانده است. دسته‌ای از روایات هم خاصّ شیعیان برای مواجهه صحیح با جریان مهدویت و فتنه‌های آخرالزمان و ارائه تبیین صحیح نسبت به عصر غیبت، دوران قیام امام و عصر ظهور بود.

عبرتی آخرالزمانی از تاریخ امام صادق (ع) / چرا خداوند به دولت‌ها فرصت حکومت می‌دهد؟

در ادامه سه نمونه از این احادیث را می‌خوانیم:

امام صادق علیه السلام درباره خصوصیت‌های ظاهری امام عصر عجل الله تعالی فرجه فرمود: «لَیْسَ بِالطَّوِیلِ الشَّامِخِ وَ لَا بِالْقَصِیرِ اللَّازِقِ بَلْ مَرْبُوعُ الْقَامَةِ مُدَوَّرُ الْهَامَةِ وَاسِعُ الصَّدْرِ صَلْتُ الْجَبِینِ مَقْرُونُ الْحَاجِبَینِ عَلَی خَدِّهِ الْاَیْمَنِ خَالٌ کَاَنَّهُ فُتَاتُ الْمِسْکِ عَلَی رَضْراضَةِ الْعَنْبَرِ؛ دراز قامت متکبر و کوتاه قامت چسبیده [به زمین کوتوله] نیست، بلکه میان قامت است، سیمایی گرد، سینه‌ای فراخ، پیشانی ای باز و ابروانی به هم رسیده دارد و خالی بر گونه راست اوست، چون دانه مشک که بر قطعه عنبر ساییده شده است.»

همچنین در روایتی دیگر درباره لزوم وجود حجت خدا در زمین و ضرورت ملازمت با او فرمود «مَا تَرَکَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ الْأَرْضَ بِغَیْرِ إِمَامٍ قَطُّ مُنْذُ قُبِضَ‏ آدَمُ‏ ع یَهْتَدِی بِهِ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ هُوَ الْحُجَّةُ عَلَى الْعِبَادِ مَنْ تَرَکَهُ ضَلَّ وَ مَنْ لَزِمَهُ‏ نَجَا حَقّاً عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ؛ خدای عزوجل از آن زمان که حضرت آدم (ع) از دنیا رفت، هرگز زمین را بدون امام رها نکرد، تا مردم به واسطۀ او به سوی خدای عزوجل هدایت شوند و امام، حجت بر بندگان است، کسی که از او دست بردارد، گمراه شده و آن‌کسی که ملازم او باشد، رهایی یافته است، این حقی است بر خدای عزوجل.» (کمال الدین و تمام النعمة (شیخ صدوق) ج‏1، ص221)

یا در یک روایت با موضوع ارائه تبیین رفتاری در دوران غیبت امام فرمود: «مَا أَحْسَنَ‏ الصَّبْرَ وَ انْتِظَارَ الْفَرَجِ ... َ فَعَلَیْکُمْ بِالصَّبْرِ فَإِنَّهُ إِنَّمَا یَجِی‏ءُ الْفَرَجُ عَلَى الْیَأْس‏»؛ یعنی چقدر صبر همراه با انتظار فرج خوب و زیباست ... بر شما باد بر صبر کردن. جز این نیست که فرج (قائم) در هنگام ناامیدی فرا می‌رسد.» (کمال الدین و تمام النعمة، ج‏2، ص645)

تمام این دست از احادیث تنها گوشه‌ای از اقدامات آشکار امام در راستای مهدویت و امر ظهور بود که همین امر سبب شد تا شیعیان به فتنه نیفتند و از مسیر حقیقی منحرف نشوند؛ چرا که هرگونه انحراف در شیعیان عصر امام، مساوی بود با انحراف شیعیانی که بناست در عصر غیبت با همان احادیث رسیده از صحابه و یاران عترت در زمینه فقه آل محمد صلی الله علیه و آله و معارف بر حق ایشان، عصر غیبت را با کم‌ترین آسیب سپری کنند.

یادداشت: سعید شیری

انتهای‌پیام/